Sameinum sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu strax

Nýi heimurinn

Nýr heimur blasti við okkur þegar við komum aftur til Íslands um miðjan desember 2008.  Jólin voru jól, en allt var breytt.   Andrúm reiði og örvilnunar hafði tekið við og mótmælt á götum úti. Gamla Ísland var hrunið.  

Við Anna Sigga fórum ekkert af stað aftur eins og við höfðum ráðgert. Nú tók við barátta fyrir að halda starfinu og koma í veg fyrir gjaldþrot fyrirtækisins. Hvoru tveggja hefur haldist enn sem komið er, hvað verður veit enginn.  

Nú er kominn júní og tæpir 6 mánuðir frá því að við komum til Íslands aftur.  Á þessum tíma hefur ríkisstjórn fallið og kosningar farið fram.  SPRON er fallinn og búið að flytja okkur nauðungaflutningum yfir í annan banka - óþverraástand - og ótótsbankinn er Kaupþing hinn nýi - sem betur væri ekki til.  

Og stjórnmálamennirnir sem áður voru í stjórnarandstöðu sitja nú á ráðherrastólum og haga sé nákvæmlega eins og forverar þeirra, aumingjar og dusilmenni sem liggja algerlega flatir fyrir erlendu ofurvaldi Breta og Hollendinga.  

Steingrímur Joð hefði betur sparað stóru orðin á þingi í kjölfar hrunsins. Hann hefur þurft að éta allt drulluna lóðrétt ofan í sig aftur og stendur nú og situr nákvæmlega eins og forveri hans Árni Matt - Hver er eiginlega munurinn á kúk og skít?

Og heilög Jóhanna sér þann kostinn vænstan að endurskilgreina vonlausa stöðu íslenskra heimila, með því bara að fullyrða að ástandið sé ekki svo slæmt - án þess þó að leggja fram nokkur rök máli sínu til stuðnings.  Þetta er svona eins og að fækka öryrkjum með því að endurskilgreina og þrengja hugtakið öryrki. 

Ekkert hefur verið gert íslenskum heimilum og fyrirækjum til bjargar.  Lausnirnar eru allar gamaldag lausnir sem byggja á skattahækkunum á fyrirtæki og einstaklinga - þrautpíndar lausnir sem ekki hafa skilað neinu hingað til. 

Hvernig á þrautpínt og fallítt fyrirtæki að lifa af aukna skattheimtu ?, - það fer á hausinn og störf hverfa og hvernig eiga þrautpíndir launþegar að bera auknar byrðar skattheimtu?

Það er ömurlegt en satt að í fyrra seldi Landsbankinn hugmyndina um Íslenskt öryggi "ICESAVE" og sópaði inn sparifé erlendra sparifjáreienda til þess eins eins að eyða þessu fé og spenna í vonlaus fyrirtæki eigenda bankans og vandamanna þeirra.  Og nú á íslensk þjóð bara að borga hvað sem raular og tautar. Þjóðin hefur nú eignast óreiðuskuld upp á 670 milljarða króna sem bera 5,5% vexti þar til skuldin er að fullu greidd. Hvenær getur það orðið?

 Ákvörðun Steingríms Joð með dyggri aðstoðs þreytts sendiherra í Kaupinhafn hefur nú gert Íslendinga að þrælum.  

Íslenska öryggið hefur breytst í íslenskan þrældóm - ICESAVE then - ICESLAVE for ever.

Ég hef óbeit á stjórnmálamönnum hvar í flokki sem þeirr finnast.

FERÐALOK - HEIMKOMA

Jólasól í Biskupstungum

Laugardagur 03.01.2009.

Ég er að reyna ná utan um hughrif mín í ferðalok eftir þriggja mánaða fjarveru frá Íslandi og það er ekki auðvelt. Heimkoman var köld og dimm og Ástarstjarnan sem lýsti landinu svo fallega á liðnu sumri er nú hulin á bak við næturský. 

Þótt óveðurskýin hafi verið að hrannast upp við sjóndeildarhring þegar við upphaf ferðalags okkar Önnu Siggu til Asíu þá sáum við þau ekki frekar en svo margir aðrir nema "veðurfræðingarnir" sem ljúga jú eins og stendur í danslagstexta Bogomills Font.

Undanfarna daga hef ég oft verið spurður hvað hafi staðið upp úr af því sem við upplifðum í ferðinni okkar og eins og svo oft hefur verið ýjað að því að heimkoman hljóti nú að standa upp úr - er það ekki?. 

Við höfum búið erlendis og ferðast talsvert og höfum ávallt tekið undir að þótt gaman sé að ferðast þá sé best að koma heim. Í fyrsta sinn verð ég að viðurkenna að "heimkoman" nú stóð upp úr - en ekki vegna þess að hún væri svo skemmtileg. Þvert á móti verð ég að viðurkenna að heimkoman var ömurleg og eiginlega get ég ekki sagt að ég sé kominn heim. Íslandið mitt og heimili sem ég kvaddi um miðjan september er horfið og landið sem mætti mér aftur um miðjan desember er allt annað land en ég kvaddi - og ég kemst ekki heim. 

Ég hef orðið fyrir áfalli og er öskureiður. Ég er reiður og tek svo heilshugar undir með mótmælandanum og Jóni Gnarr í áramótaskaupinu "Helvítis fokking fokk". Þessi upphrópun lýsir eiginlega mjög vel hvernig mér er innanbrjósts. Ég skil svo vel reiði fólks og þörf til að mótmæla og hef misst allt álit á forsvarsmönnum þjóðarinnar fyrir hvernig þeir hafa logið að þjóð sinni um ástandið þótt það komi betur og betur í ljós hve mikið þeir vissu. Hinir - þessir fjármálamenn sem hampað hefur verið fyrir efnahagslegan árangur reynast nú ekkert annað en ótýndir afglapar og fjárglæframenn,  blindaðir af von um skyndigróða á kostnað almennings.

Það er ekki hægt að bera lengur virðingu fyrir stjórnmálaforingjum né stjórnmáöflum sem borðið hafa þjóðina á rönd glötunar. Það er ekki hægt að bera lengur virðingu fyrir forseta sem hampaði þessum afglöpum og fjárglæframönnum. 

Ísland verður ekki heilt aftur nema að hreinsað verði til og ríkisstjórn Íslands fari frá og fólkinu verði gefinn kostur á að velja sér nýja forystu, nýtt fólk sem hægt er að treysta.

Geir, Ingibjörg og meðreiðarfólk verða að fara frá - öðru vísi næst aldrei sátt.

Í dag ætla ég að mæta á Austurvöll og mótmæla ástandinu og vona að sem flestir mæti.