Sameinum sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu strax

Nýi heimurinn

Nýr heimur blasti við okkur þegar við komum aftur til Íslands um miðjan desember 2008.  Jólin voru jól, en allt var breytt.   Andrúm reiði og örvilnunar hafði tekið við og mótmælt á götum úti. Gamla Ísland var hrunið.  

Við Anna Sigga fórum ekkert af stað aftur eins og við höfðum ráðgert. Nú tók við barátta fyrir að halda starfinu og koma í veg fyrir gjaldþrot fyrirtækisins. Hvoru tveggja hefur haldist enn sem komið er, hvað verður veit enginn.  

Nú er kominn júní og tæpir 6 mánuðir frá því að við komum til Íslands aftur.  Á þessum tíma hefur ríkisstjórn fallið og kosningar farið fram.  SPRON er fallinn og búið að flytja okkur nauðungaflutningum yfir í annan banka - óþverraástand - og ótótsbankinn er Kaupþing hinn nýi - sem betur væri ekki til.  

Og stjórnmálamennirnir sem áður voru í stjórnarandstöðu sitja nú á ráðherrastólum og haga sé nákvæmlega eins og forverar þeirra, aumingjar og dusilmenni sem liggja algerlega flatir fyrir erlendu ofurvaldi Breta og Hollendinga.  

Steingrímur Joð hefði betur sparað stóru orðin á þingi í kjölfar hrunsins. Hann hefur þurft að éta allt drulluna lóðrétt ofan í sig aftur og stendur nú og situr nákvæmlega eins og forveri hans Árni Matt - Hver er eiginlega munurinn á kúk og skít?

Og heilög Jóhanna sér þann kostinn vænstan að endurskilgreina vonlausa stöðu íslenskra heimila, með því bara að fullyrða að ástandið sé ekki svo slæmt - án þess þó að leggja fram nokkur rök máli sínu til stuðnings.  Þetta er svona eins og að fækka öryrkjum með því að endurskilgreina og þrengja hugtakið öryrki. 

Ekkert hefur verið gert íslenskum heimilum og fyrirækjum til bjargar.  Lausnirnar eru allar gamaldag lausnir sem byggja á skattahækkunum á fyrirtæki og einstaklinga - þrautpíndar lausnir sem ekki hafa skilað neinu hingað til. 

Hvernig á þrautpínt og fallítt fyrirtæki að lifa af aukna skattheimtu ?, - það fer á hausinn og störf hverfa og hvernig eiga þrautpíndir launþegar að bera auknar byrðar skattheimtu?

Það er ömurlegt en satt að í fyrra seldi Landsbankinn hugmyndina um Íslenskt öryggi "ICESAVE" og sópaði inn sparifé erlendra sparifjáreienda til þess eins eins að eyða þessu fé og spenna í vonlaus fyrirtæki eigenda bankans og vandamanna þeirra.  Og nú á íslensk þjóð bara að borga hvað sem raular og tautar. Þjóðin hefur nú eignast óreiðuskuld upp á 670 milljarða króna sem bera 5,5% vexti þar til skuldin er að fullu greidd. Hvenær getur það orðið?

 Ákvörðun Steingríms Joð með dyggri aðstoðs þreytts sendiherra í Kaupinhafn hefur nú gert Íslendinga að þrælum.  

Íslenska öryggið hefur breytst í íslenskan þrældóm - ICESAVE then - ICESLAVE for ever.

Ég hef óbeit á stjórnmálamönnum hvar í flokki sem þeirr finnast.

FERÐALOK - HEIMKOMA

Jólasól í Biskupstungum

Laugardagur 03.01.2009.

Ég er að reyna ná utan um hughrif mín í ferðalok eftir þriggja mánaða fjarveru frá Íslandi og það er ekki auðvelt. Heimkoman var köld og dimm og Ástarstjarnan sem lýsti landinu svo fallega á liðnu sumri er nú hulin á bak við næturský. 

Þótt óveðurskýin hafi verið að hrannast upp við sjóndeildarhring þegar við upphaf ferðalags okkar Önnu Siggu til Asíu þá sáum við þau ekki frekar en svo margir aðrir nema "veðurfræðingarnir" sem ljúga jú eins og stendur í danslagstexta Bogomills Font.

Undanfarna daga hef ég oft verið spurður hvað hafi staðið upp úr af því sem við upplifðum í ferðinni okkar og eins og svo oft hefur verið ýjað að því að heimkoman hljóti nú að standa upp úr - er það ekki?. 

Við höfum búið erlendis og ferðast talsvert og höfum ávallt tekið undir að þótt gaman sé að ferðast þá sé best að koma heim. Í fyrsta sinn verð ég að viðurkenna að "heimkoman" nú stóð upp úr - en ekki vegna þess að hún væri svo skemmtileg. Þvert á móti verð ég að viðurkenna að heimkoman var ömurleg og eiginlega get ég ekki sagt að ég sé kominn heim. Íslandið mitt og heimili sem ég kvaddi um miðjan september er horfið og landið sem mætti mér aftur um miðjan desember er allt annað land en ég kvaddi - og ég kemst ekki heim. 

Ég hef orðið fyrir áfalli og er öskureiður. Ég er reiður og tek svo heilshugar undir með mótmælandanum og Jóni Gnarr í áramótaskaupinu "Helvítis fokking fokk". Þessi upphrópun lýsir eiginlega mjög vel hvernig mér er innanbrjósts. Ég skil svo vel reiði fólks og þörf til að mótmæla og hef misst allt álit á forsvarsmönnum þjóðarinnar fyrir hvernig þeir hafa logið að þjóð sinni um ástandið þótt það komi betur og betur í ljós hve mikið þeir vissu. Hinir - þessir fjármálamenn sem hampað hefur verið fyrir efnahagslegan árangur reynast nú ekkert annað en ótýndir afglapar og fjárglæframenn,  blindaðir af von um skyndigróða á kostnað almennings.

Það er ekki hægt að bera lengur virðingu fyrir stjórnmálaforingjum né stjórnmáöflum sem borðið hafa þjóðina á rönd glötunar. Það er ekki hægt að bera lengur virðingu fyrir forseta sem hampaði þessum afglöpum og fjárglæframönnum. 

Ísland verður ekki heilt aftur nema að hreinsað verði til og ríkisstjórn Íslands fari frá og fólkinu verði gefinn kostur á að velja sér nýja forystu, nýtt fólk sem hægt er að treysta.

Geir, Ingibjörg og meðreiðarfólk verða að fara frá - öðru vísi næst aldrei sátt.

Í dag ætla ég að mæta á Austurvöll og mótmæla ástandinu og vona að sem flestir mæti.

".......helvítis Íslendingar að mótmæla"

Þróun gengisvístölu frá 15.09 - 10.12.2008

Við tókum leigubíl heim í gærkveldi frá Tívolí. Við höfðum farið út að borða með Helle og Glenn, Lisbeth og Morten og Helle hafði valið Restaurant Vesuvio á Ráðhústorginu af því hann hentaði best út frá umferðartenginum. Við áttum fínt kvöld með krökkunum og ætluðum svo að ná leigubíl fyrir utan staðinn heim í íbúð. En því var ekki að heilsa. Hundruð manns létu öllum illum látuð á torginu þegar við komum út og óeirðalögreglan var að eltast við liðið út um allt torg. Við vissum ekki allveg hverju var verið að mótmæla og höfðum auðvitað strax áhyggjur af því að flugvellinum yrði lokað eins og í Bangkok og við kæmumst ekki heim fyrr enn eftir áramót. Alls staðar mótmæli eða fagnaðarlæti þar sem við komum.

Við þræddum okkur því varlega framhjá þessu "villta" fólki og upp að aðalinngangi Tívolís og náðum þar í bíl. 

Við spurðum að sjálfsögðu bílstjórann hvort hann vissi hvað gengi á þarna niðri á Ráðhústorgi og hverju haldið þið að hann hafi svarað?

Jú og án þess að vita uppruna okkar svaraði hann: "Det er nok nogle satans Islændinge der protesterer". 

Hér í Danmörku er mikið skrifað og rætt um skelfingarástandið á Íslandi. Við sem höfum verið fjarri frá því í um miðjan september vitum minna en Danir. Krakkarnir sem við borðuðum með í gær, Ole og Jytte og aðrir sem við höfum rætt við hafa miklar áhyggjur af íslenska ástandinu, landinu okkar sem hefur verið að þeirra sögn í klóm ótýndra glæpamanna um nokkurra ára skeið um leið og einfaldir stjórnmálamenn hafa verið hafðir að ginnungarfíflum. Hér fá íslenskir stjórnmálamenn ekki háa einkunn og því síður seðlabankastjórinn. 

Og við vitum minna en þeir.

Við erum spurð hvort við höfum ekki áhyggjur af því að fara heim og hvernig við höfum eiginlega komist af á þessari ferð okkar í ljósi fall íslensku krónunar og ástandsins á Íslandi.

Við höfum auðvitað haft áhyggjur, áhyggjur af fyrirtækinu mínu og frábæru starfsfólki sem virðist vera að missa vinnuna - það ömurlegasta sem ég hef þurft að gera um dagana er að segja fólki upp, mér þykir allt of vænt um fólk til þess að sætta mig við að þurfa að segja því upp.

Við höfum haft áhyggjur af öllum okkar góðu vinum og fjölskyldu og vonum auðvitað að allt lagist og þetta ömurlega ástand hverfi um leið og dagur lengist. Við höfum líka haft áhyggjur af okkur sjálfum  - hvort við gætum yfirhöfuð tekið út peninga til að ferðast fyrir, borða fyrir og lifa fyrir á ferð okkar um Asíu. Við höfum líka haft áhyggjur af ferðasjóði okkar sem átti að duga okkur þessa þrjá mánuði og gott betur. 

Og við erum að sjálfsögðu reið. Við erum reið af að vera komin í aðstöðu sem við höfum ekki sjálf komið okkur í. Við erum reið yfir að sparifé okkar og ferðasjóður hafi brunnið upp á undanförnum mánuðum af völdum óábyrgra fjármálaspekúlanta sem hefur tekist að hafa 300.000 manna þjóð að fíflum, svo miklum fíflum að forseti og fyrirmenn hafa meira en að segja borið þessa menn á brjóstum sér fullir stolts. Og svo reynast þeir það sem Anna mín kallaði "Rolla í fölsku skinni", vargar sem hafa með framferði sínu breytt einni ríkustu þjóð heims í fátækt og skuldugt land. Við höfum horft á krónuna lækka frá degi til dags í þrjá tæpa þrjá mánuði og áttum satt að segja erfitt með að brosa þegar hún fór að hækka nú í lok ferðar.

Lönd sem í hugum Íslendinga eru fátæk og verðlag þar lágt reyndust okkur bara frekar dýr þegar þangað var komið. Hver skyldi ætla að land eins og Thailand eða Víetnam séu með verðlag sem virtist hátt í okkar huga.

Tengdamamma hefur oft sagt þegar henni ofbýður vonska mannanna og óréttlæti heimsins að réttast væri að taka þessa menn og "hengja þá alla saman". Ég hef ekki alltaf áttað mig hverjir "þeir" eru og hef eiginlega aldrei gert ráð fyrir því að tengdamamma sé að tala um raunverulega hengingu, miklu frekar að réttast væri hengja þá upp á löppunum, þeim sjálfum til háðungar og öðrum til varnaðar.

Ég hef oft strítt henni á þessum ummælum en nú er svo komið að ég er henni hjartanlega sammála og legg til að og "þeir verðir hengdir allir saman" - þeir sem bera ábyrgð á því að slökkva gleðinnar ljós í hjörtum okkar Íslendinga.

Wonderful wonderful Copenhagen

Þriðjudagur 9.12.2008 - kl 11:30

Við erum næstum því komin heim og FerðaPési þekkir eiginlega ekki annað heimili en CFMA38. Hann varð svaka glaður þegar við komun inn í íbúðina í gær.

Að baki var langt ferðalag. Eftir nótt í Bangkok komumst við með kvöldflugi á Doha í Qatar og aftur þaðan á Stokkhólm. Hvort flug um sig 7,5 klst og 2 stunda bið í Doha. Það var svolítið nýtt að stoppa á flugvelli í múslimsku landi þar sem sérstök bænaherbergi eru og kyngreind þar að auki. Annars var ekki mikið að sjá eða upplifa á Doha um miðja nótt. 

Lentum í Stokkhólmi um 6:00 að morgni sunnudags 7. december og misstum því mátulega af afmælisdegi systur minnar Birnu. Birna og Maddý systir Jónsa tóku á móti okkur og það var gaman að hitta fjölskylduna aftur eftir langa fjarveru. Lassi og Hedda vöknuðu við komu okkar og Bigó og Willy bættust við þegar líða tók á morgunn. Bibba og Lassi slógu svo upp afmælisveislu tvö um kvöldið fyrir okkur með góðum mat og rauðvíni - alveg frábært.

Stutt stopp í Stokkhólmi í norrænu gráviðri og kulda eftir 30 stiga hita í Thailandi. Við komumst í jólaskapið þegar við heimsóttum Steninge Slott og skoðuðum jólamarkaðinn - já "Nu er der jul igjen".

Bibba keyrði okkur svo á Arlanda flugvöllin um hádegið í gær, Maddý fór heim til Íslands enn við "heim" til Köben. 

Að sjálfsögðu tók Jytte á móti okkur á Kastrup, keyrði okkur "heim" á CFMA38 og fór svo og keypti inn í matinn fyrir okkur. Um kvöldið komu þau Ole og Jytte færandi hendi með kvöldmatinn og við áttum frábæra stund með þeim.

Það er gott að vera komin til Köben og næstum því heim. Við getum þó ekki neitað því að við bæði hlökkum til og kvíðum heimkomunni.

Nú er bara að njóta Kaupmannahafnar - jóla-Tívolíið er í fullum gangi og við finnum jólin nálgast. 

Veðrið er grátt og smá rigning og hitinn aðeins 3 gráður. Okkur finnst sólbrúnkan þegar vera farin að þvost af okkur.

Hér fáum við að heyra að Ísland hafi verið mikið í fréttum hér í Danmörku og þar sé skollin á alger kreppa fátæktar og myrkurs. Við ætlum þó að fara í bæinn á eftir og athuga hvort ekki sé hægt að kría út smá aumingjaafslátt fyrir fátæka íslendinga en það hjálpar líka að nú í lok þessa heimshornaflakks er mátulega kominn tími á að íslenska krónan fari hækkandi.

Bhumibol Adulyadej (81) á afmæli í dag

Föstudagur 5 december 2008 - kl 19:45

Bhumibol á afmæli í dag

Er þetta amfælismaturinn og klikkaði einhver í stafsetningunni?

Jú kallinn á afmæli í dag og allt er skreytt alls staðar enda er hann dáður og dýrkaður hér í Thailandi. Í dag er frídagur í Thailandi og allir eru óvenju glaðir. Leigubílstjórinn sem keyrði okkur frá Hua Hin á Dusit Princess hótelið í Bangkok benti hvað eftir annað á gullinnrammaðar myndir af kongi á leiðinni og sagðist elska hann - já konungur er vinsæll. Því var því tekið með miklum harmi að hann skyldi ekki ávarpa þjóðina á afmælinu sínu eins og hann hefur ávallt gert. Adúllíadei er með kvefpest og treysti sér bara ekki til þess. Helstu dagblöð borgarinnar birta myndir af  Adúllíadei kongi,  meira að segja ein sýnir hann með sultardropa á nefi (eða kannski bara svitadropa) og fyrirtæki og stofnanir senda honum sína innilegustu kveðjur.  Það höfum við líka gert.

Okkur datt svona í hug hvort afmælismaturinn hafi verið þessi "laxasúpa" sem við birtum á matseðlinum hér fyrir ofan eða þýðir þetta kannski eitthvað allt annað?

Við erum komin aftur til Bangkok og eyddum tímanum í síðustu geislum sólar á laugarbarminum við hótelið okkar. Ferðin frá Hua Hin tók 2,5 klst með brjáluðum bílstjóra og hér verðum við þangað til við fljúgum til Doha í Qatar annað kvöld, þó ekki nema hálfum öðrum sólarhring seinna en við áttum pantað.  Það verður að teljast gott því margir ferðamenn hér hafa mátt bíða í meira en viku.

Aðgerðir PAD (Peoples Alliance for Democracy - sumir setja reyndar "Against" í stað Alliance for) mælast misjafnlega fyrir og segja margir að taka flugvallana í Bangkok hafi verið algerlega óþörf. Áhrifin á túrismann eru gífurleg. Okkur var sagt í Hua Hin að flestallar pantanir um jól og áramót sé búið að afturkalla. Nýting hótela er aðeins um 20% í dag en ætti að vera 70-80%. Þetta er algert hrun og við merkjum það vel því ferðamenn í Hua Hin voru svo fáir að við vorkenndum eiginlega fólkinu sem á afkomu sína undir ferðamennskunni. 

En nú bæði kvíðum við og hlökkum til að fara af stað aftur áleiðis heim. Við ættum að lenda í Stokkhólmi að morgni sunnudags og þar munum við hitta systur Jónsa tvær - gaman.

Sidasta kvoldid i Hua Hin

Fimmtudagur 4. december 2008 - kl 19:15.
Vid sitjum her a bar nidri i midbae Hua Hin a afskaplega yndislegum ekki stulknabar (no girlie-bar). Islenskir stafir ekki til.
Spiludum golf a konunglega golfvellinum i Hua Hin i dag. Jonsi for a 23 punktum, ekki vitad um Onnu Siggu skor. Skemmtilegur vollur rett vid jarnbrautarstodina (konungleg lika). Her er allt konunglegt (kongurinn lika) og kongurinn a einmitt afmaeli a morgun 5. dec - verdur 81. ars. Hatidaholdin hofust i fyrradag og vid tokum ad sjalfsogdu thatt i theim. Vid jarnbrautarstodina voru allstadar myndir af kongi og drottningu og skilti sem a stod "Do good for the king". Vid stodum tharna i fjolmenninu og tokum myndir af einhverju sem okkur thotti ahugavert og adur en vid vissum vorum vid bedin ad skrifa nafnid okkar i "gestabok" afmaelisbarnsins og hengdum svo godar hugsanir og kvedjur a streng thar vid hlidina ad godum buddiskum sid. Tha kom ad okkur ljosmyndari og sagdi okkur ad staldra vid thvi taka aetti mynd af okkur med borgarstjoranum i Hua Hin og fylgdarlidi hans. Undan tvi vard ad sjalfsogdu ekki skorist. Nu birtist sjalfsagt af okkur mynd med fyrirfolkinu i Hua Hinskum fjolmidlum. En hatidaholdin hofust nakvaemlega 100 klukkustundum fyrir afmaelisdaginn med thvi ad byrjad var ad syngja afmaelissongva konungi til heilla og sungid samfellt i 100 klst. Thegar vid spiludum golfvollinn fyrir aftan jarnbrautarstodina i dag tha heyrdum vid annad slagid ad sungnir voru konunglegir afmaelissongvar.
Vid erum fost her i Hua Hin. Flugid okkar i fyrramalid var fellt nidur og okkur sagt ad vid kaemumst i fyrsta lagi 8. dec. Eg er buinn ad pressa a og Bibba systir segist hafa sed bokuninni breytt i 6. dec. Vonum ad svo se svo vid getum heimsott hana og glatt a 55 ara afmaelinu hennar. En her er sol og sumar og allt yndislegt.